MEDUSA HAKKINDA
Bir önceki yazıda Tiamat ile Medusa arasındaki benzerliğe
değinmiştim. Bu her iki kadim zamanlar canavarı tanrı veya kahraman tarafından
öldürülür ve kaos sona erer. Tiamat’ın yarılan gövdesinden yeryüzü oluşur,
Medusa’nın kanından Pegasus ile Khrysaor doğar. Perseus Medusa’nın kesik başını,
kayaya zincirli Andromeda’yı almaya gelen deniz canavarını taşa çevirmek için
kullanır. Geçmiş zaman güçlerinin alt edilerek düzenin yeniden sağlanması Zeus’un
başında olduğu tanrı ve tanrıçaların Titanları yenip yeraltına, yani Tartaros’a
hapsetmesi hikayesinde de görülür.
Mitolojik hikayeler aynı zamanda birden fazla olaya işaret
edebildikleri gibi, içlerinde ana hikaye çizgisinden sapan ayrıntılar da bulunabiliyor.
Titanların hapsedilmesi kozmik düzenin sağlanması yanında siyasal iktidarın el
değiştirmesini de sembolize eder. Medusa hikayesinde de Perseus’un canavara
ulaşıp onu öldürmek için kullandığı araçları Libya’daki Tritonis gölüne atması
Ağustos ayında Perseus takımyıldızının yanında görülen meteor yağmurunu temsil
etmektedir. Burada, geçmiş zamanın karanlık güçlerinin yenilerek düzenin tesis
edilmesi motifi çerçevesinde Tiamat’ın ve Medusa’nın neye işaret ettiğini
tartışmaya çalışacağım.
Daha önce Tiamat’ın güneş başlı olarak tasvir edildiğinden,
Medusa’nın da arkaik dönemde güneşi sembolize eden aslana benzetilerek temsil
edildiğinden söz etmiştim. Tiamat’ın yarılan gövdesinden yeryüzünün oluşması volkanik
patlamalarla kayaların oluşmasını anlatıyor olmalıdır. Yeni Babil döneminde
dünyanın bir zamanlar güneş gibi bir kor parçası olduğuna dair bir inanışın
mevcut olabileceğini düşünmek için henüz erken olsa da, yeryüzünün, altındaki
akıcı kor ile güneş gibi bir gök cismi olarak anlaşıldığından hareket
edebiliriz. Titanların hapsedildiği Tartaros, içine alevden Pyriphlegethon
nehrinin aktığı bir yer olarak hayal edilmiştir. Bu nehir dünyanın çevresini
kat eder. Bir diğer nokta da, khthonik yani ‘yerin altına ait’ Typhon, Triton
gibi karanlık yaratıkların yılansı özelliklerle temsil edilmesidir. Bu,
yılanların havaların soğumasıyla birlikte yeraltına çekilmesinden ileri gelmiş
olabilir.
Baktığını taşa çeviren Medusa imajının oluşmasında,
gövdesinden yeryüzü oluşan Tiamat imajının kaynak olduğuna inanıyorum. Aslan /
güneş nitelikleriyle Medusa evrenin merkezindeki dünyanın ta kendisiydi belki
de. Yerin altı, yıkıcı olmanın yanında yaratıcıydı da. Ama tanrılar ve kahramanlar
tarafından zaptedilmeliydi.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder